Бид хэтэрхий өрөвч ард түмэн.
Тийм ээ, үнэхээр гэмт хэрэгтэн чөлөөтэй бидний дунд явж байвал тэр бол бодит аюул. Гэвч нийгмийн анхаарал нэг асуудлаас нөгөөд хэт амархан шилжиж, жингийн туухай алдагддаг нь харамсалтай.
Монгол Ардын намын дотоод хагарал, гэр бүлийн хүчирхийллийн сэдэв олон нийтийн анхаарлыг бүрхэж, нам жим боллоо. Харин бидний хувьд Оюу Толгойн сонсгол бол ирээдүй, эдийн засагтай шууд холбоотой, үнэхээр чухал асуудал байсан. Гэтэл дахиад л нэг хүчтэй сенсаци гарч ирмэгц бидний анхаарал сарниж, бодож эргэцүүлэх ёстой асуудал мартагдав.
Үнэн хэрэгтээ бидэнд бүх асуудал чухал.
Гэхдээ аль нь илүү чухал вэ, аль нь маргааш, нөгөөдөр биш харин олон жилийн дараа үр дагавраа үлдээх вэ гэдгийг ялган тунгаах сэхээ, тэвчээр бидэнд дутагдаж байна.
Бид эрх ашгаа бодож чаддаг, анхаарах ёстой зүйлдээ анхаарч, уярах үедээ уярч, шүүмжлэх үедээ шүүмжилж чаддаг гэндэггүй, ухамсартай ард түмэн болох учиртай.
Учир нь бидний эх орон, бидний газар нутаг, бидний нэр хүнд хэн нэгний түр зуурын дуулиан, сенсациас илүү үнэтэй, илүү хамгаалагдах ёстой зүйл юм.
Асуудал бүрийн өмнө бид “юунд анхаарах ёстой вэ?” гэж өөрсдөөсөө асууж чаддаг, хэн нэгний санаатай эсвэл санаандгүй сарниулалтад автахгүй Монгол байгаасай.Бусдыг харж уярч чаддаг шигээ эх орон элгэн садныхаа төлөө уярч ирээдүй хойчоо бодож, анхаарах сэдвээ марталгүй,хариуцлага нэхэж чаддаг шуугианд тархи эргэхгүй эргэцүүлж, чухлаа барьж авдаг Монгол болох юмсан.
Сэтгэгдэл бичих